Επιστήμη (γνωρίζω καλώς) είναι η ενέργεια και το αποτέλεσμα συνόλου γνώσεων – γενικών αληθειών του επιστητού, που είναι πλήρεις και ακριβείς, καθώς και μεθοδική έρευνα της πραγματικότητας γεγονότων, φαινομένων και αντικειμένων του. Αποτέλεσμά της είναι η συστηματική κατάταξη όσων προκύπτουν και στη συνέχεια η παρουσίασή τους.
Έχει δυναμική μορφή και διαφέρει από τα λοιπά είδη πνευματικής δραστηριότητας, που το αποτέλεσμά τους είναι στατικό, προβλεπόμενο και γνωστό, μια και η ίδια αυτοσυντηρείται συνθέτοντας νέα δεδομένα. Διαφέρει από την υλική παραγωγή που χρησιμοποιεί τη γνώση χωρίς θεωρητικές γενικεύσεις. Διαφέρει κι από την τέχνη. Είναι κι οι δυο διανοητικές διαδικασίες, αλλά ο επιστήμονας ενδιαφέρεται για την αντικειμενική γνώση (αριστερό ημισφαίριο), ενώ ο καλλιτέχνης για την υποκειμενική του αισθητική απόδοση της πραγματικότητας (δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου).
Συνοπτικά, για τον ορισμό της επιστήμης απαιτούνται τα εξής:
α) Καθαρώς Επιστήμη νοείται μόνον ένα σύστημα αληθειών. β) Η επιστημονική αλήθεια είναι γενική και έχει αποδειχθεί. γ) Δύο γενικές αλήθειες είναι επιστημονικές μόνον όταν συναρτώνται λογικά σε ένα κοινό, οργανικό σύστημα διαφορετικών αφηρημένων εννοιών, για το ίδιο αντικείμενο. δ) Η επιστημονική πρόταση έχει αντικειμενικό κύρος κι αποδοχή με βάση την Λογική καθώς και την Αντικειμενική Εμπειρία όταν επιδέχεται ελέγχους. ε) Η Επιστήμη τείνει να ανάγει, κατά το δυνατόν, τις ποιοτικές διαφορές των δεδομένων σε ποσοτικές για την ανεύρεση Σταθερών Νόμων και την Παράσταση της Εμπειρίας με μόνιμο σύστημα Αφηρημένων Εννοιών. Ουδέν ακριβέστερον και μονιμότερον του Αριθμού.
Οι επιστήμες διακρίνονται σ’ αυτές που ερευνούν το καθαρώς νοητόν (μαθηματικά) και τις λοιπές που αποβλέπουν να κατανοήσουν νοητά την πείρα.
Τα ‘Επιστημονικά Πεδία’ μας συνιστούν πλούσια δεξαμενή γνώσεων, μεθόδων και επιχειρησιακών τρόπων σκέψης. Η κατά το μέγιστο εφικτό Συνδυαστική τους με την ‘Αναγέννηση’ και τις ‘Ελεύθερες Ζώνες’ προοιωνίζουν καλύτερα αποτελέσματα και μεγαλύτερη επιτυχία σύμφωνα με τη σωματοψυχική και κοινωνική πραγματικότητα.
Πλέον αυτών, και το πιο σημαντικό, τα πεδία αυτά συνεισφέρουν κατά τον αναπτυξιακό και εξελικτικό τους χαρακτήρα απελευθερώνοντας τη φαντασία και την ενόραση, παράλληλα με την όξυνση και βελτίωση της λογικής, της προσοχής, της κριτικής – ερευνητικής σκέψης, της σαφήνειας, της πρόβλεψης, της βούλησης, του ελέγχου, της αξιολόγησης και της οριοθέτησης.
Συναρτώνται μάλιστα πιο στενά και γόνιμα με τη Βαθυψυχολογία, τις περιπτώσεις όπου ερευνάται η γένεση των Αφηρημένων Ιδεών και Συμβόλων και τη σχέση του Ασυνείδητου με την Ανακάλυψη (Μαθηματική Ψυχολογία).
Εκτός από τα πιο πάνω Επιστημονικά Πεδία ως κύριες ενότητες (Νευροεπιστήμη, Μαθηματικά, Φυσική και Έρευνα) υφίστανται και άλλα πεδία, τα οποία κατανέμονται στις Ελεύθερες Ζώνες.
